Geçmişi 1912 yılına kadar dayanır. Eski çeşit olmasına rağmen tercih edilme sırası açısından en iyiler arasında yerini korumaya devam ediyor. Orijini ise ABD, Connecticut eyaletine bağlıdır. En iyi sarı etli şeftalilerden birisi olarak kabul edilir. Ağaç gelişimi yarı diktir ve kuvvetlidir. Meyveleri çok iridir, yuvarlak şeklindedir. Depolamaya ve nakliye sırasındaki olası zedelenmelere karşı da oldukça dayanıklıdır. Bu nedenle ihracata uygundur, ticari açıdan yetiştiriciliği yapılabilen alternatif fidanlardandır. Meyve kabuk rengi koyu kırmızıdır. Meyvesinin tadı oldukça güzel, aroması çok iyidir. Lifli değildir. Meyve etinin sululuk derecesi ortadır. Eti ince tanelidir. Ayrıca J.H. Hale çeşidi şeftalide, çekirdek ete bağlı değildir. Pürüssüz, neredeyse tüysüz bir kabuğu vardır.
Kuzey geçit gölgelerinde olduğu gibi Güneydoğu Anadolu, Ege, Marmara bölgelerinde yetiştiriciliği rahatlıkla yapılabilir. Farklı iklim şartlarına karşı daha toleranslı bir bitki olsa da kış soğuklarına karşı dayanıklı şeftali fidanları arasındadır. Çoğu bitkide olduğu gibi şeftali fidanlarının da büyüme ve gelişmelerini tamamlayabilmeleri için belli bir süre vernalizasyon adını verdiğimiz soğuklanma ihtiyacı vardır. Bölgeye uygun hangi çeşidi tercih etmeliyiz sorusunun cevabı da buradan geçiyor. Yani kışların uzun geçtiği yörelerde soğuklanma isteğinin çok olduğu fidanlar tercih edilmelidir. Kısa kış yaşanan dönemlerde ise soğuklanma ihtiyacı düşük olan şeftali fidanları seçilir. Çünkü soğuklanma ihtiyacının uzun olduğu fidanlar dikilirse, bitki bu ihtiyacını karşılayamaz, çiçeklenmesi gecikir. Şeftali çeşitlerinde soğuklanma ihtiyacı 250 ile 1250 saat arasında değişiklik gösterir ve bölgeye uygun çeşit seçiminde bu kriterler göz önüne alınmalıdır.
Rakım konusuna geldiğimizde 500 metre rakımda optimum yetiştiricilik yapılabilir desek de kışların ılık geçtiği sıcak iklim bölgelerinde 1.200-1.500 metre rakımlarda da dikilebilir.
Tozlaşma için başka şeftali çeşitlerine ihtiyaç duyar, çünkü kısırlık gösteren bir meyvedir. Bu nedenle bahçe tesisinde mutlaka bu fidanı dölleyecek çeşit bulundurulmalıdır. Tozlayıcı çeşit olarak çoğu fidanlarla uyum gösterebilir. Ayrıca olgunlaşan meyveler çok uzun süreler saklanamadığı için birkaç çeşidin dikilmesi, sürekli tedarik için avantaj sağlayacaktır. Ortalama %15 oranında tozlayıcı çeşit bulundurulabilir.
Dikimde önerilebilecek en uygun dönem (kışı çok soğuk geçen yöreler dışında) sonbahar dikimidir. Dikim mesafeleri ise genelde 5x5 ya da 5x4 metre olarak tercih ediliyor. Dikimi yapacağımız çukurun aşırı derin ya da aşırı sığ olmaması gerekir. Çukurun tüm kök sitemini içine alabilecek derinlikte olması kafidir. Bu sırada fidan çukurunun içine ya da kapattığımız toprağa gübreyi direkt olarak atmamaya özen göstermeliyiz.
Düzenli budama gerektiren meyve fidanları arasındadır. Şeftali fidanının potansiyelini tam olarak verebilmesi için onu iyi şartlar altında büyütmemiz gerekir. Bu nedenle toprağın iyi drene edilmiş olması, toprak analizine göre uygun gübreler verilmesi önemlidir. Aynı zamanda çeşitli şeftali hastalık ve zararlılarına karşı da Bakanlıkça ruhsatlı ürünleri önerilen dozda ve miktarda, uygun zamanda kullanıp mücadeleye başlamak gerekir. Sulamanın damlama sulama yönteminde olması ve gübrelemenin de fertigasyon (damlama sulama sistemi ile gübrelerin verilmesi) yöntemi ile uygulanması önerilir.
Hasat zamanı bölgelere göre değişmekle birlikte Ağustos ayı ortalarında başlanabilir.
Agrolidya.com web sitemize göz gezdirip bizlerle iletişime geçebilirsiniz. Diğer meyve fidanlarımız hakkında ayrıntılı bilgi almak için de web sitemizi ziyaret edebilirsiniz.